ای کاش
کاش آسمان وطنم" به جای خون
ازعشق نورانی بود
در درب دلهای ناکسان
شفقت کمی ارزانی بود
باران هم آهنگی مغز ها را میشست
اندیشه و رفتار همه ما انسانی بود
کاش عاطفه از دل ها نمیرفت
ابر جنون
فضای ایمان را نمیپوشاند
قایق های صلح از گنج رحمت
تابانی بود
کاش روز های تاریک ما آفتابی میشد
درد ها را میسوزانید
چشمه های آب شفا را باز میکرد
آنگاه
دل های ما فارغ از پریشانی بود
کاش به جای خشم
مهر به ما تهداب میشد
به جای ذلت و محنت
محبت به ما آداب میشد
میجوشیدیم میخروشیدیم و در کنار هم
لبخند ما همگانی بود
کاش درخت صبر همه" سرور میشد
آستین کهنه فقر و نداری
پر گل و پر گوهر میشد
همه با مدار قدم بر میداشتیم چی زیبا
در فانوس امیدی خانه های ما روشنایی بود
کاش همه آموزگار علم و دانش بودیم
دامن فخر ما پر از جوهر میشد
دست ما را از جهالت برمیکند
همه جا با اندیشه نوین
چه زیبا و چراغانی بود
کاش خواب و خیال جوانه های ما عشق میبود
کوه و دره های ما به جای تریاک و زهر
گل لا له کشت میبود
عمر همه جوانان ما" امروز کمی طولانی بود
کاش به جای خود خواهی
دلها پر از عشق و خیر خواهی بود
به جای پوست کردن
احساس و همدلی در رگ ها همه جاری بود
حالا دامنه های این وطن
پر از گل های ارغوانی بود
کاش پشت ما تکیه گاه هم میشد
اندیشه های ما برای دستگیری محکم میشد
هر چی دست بود با هم یک مشت میشد
آن همه برای دشمنان ما
هزاران تیغ فانی بود
و عشق و خوشبختی هزاران مرتبه
جذاب و همگانی بود
ای کاش
ای کاش ..............
سارا نایاب
02.03.2015
